peregrinum, quanta supplicationis instantia,
quanta subjectionis reverentia pridem rogavimus
summum pontificem, dominum et
sanctissimum patrem nostrum, qui contra nos
alia occasione potius, quam ex causa de morte
Burelli de Angleno, in qua inculpabiles
sumus nec conscii [novit Deus] ad
indignationem indigne si dici liceat motus
erat, ut erga nos benigne se gereret, et innocentiam
nostram sua gratia non privaret, apud
quem cum nullam possemus penitus gratiam
vel misericordiam invenire, velut qui non
ex praedicta causa solummodo movebatur,
sed dum liberum regni dominium sitiebat,
suffocare credebat jus regni, et evellere totam
progeniem patris nostri, de sua benevolentia
merito dubitantes ab eo recessimus, et collecto
apud Luceriam exercitu potenti, ubi legatus
et Papalis exercitus apud Fogiam et Trojam
existentes, conari sunt nos multotiens
impugnare, dum die Mercurii secundo
praesentis mensis Decembris, cum quadam parte
gentis nostrae, et non [cum tota nostra
potentia nos contingeret equitare, et in succursu
quorundam] ex nostris, qui prope Trojam
ad insidias latitabant, et eorum mora
fuerat ad praedictorum hostium notitiam devoluta.
Ecce sicut domino placuit eventu
fortuito, vel potius Dei nutu, qui superbis resistit,
et humilibus dat gratiam, qui deponit
potentes de sede, et ponit humiles in sublimi,