Iohannes de Plano Carpini (ca. 1190-1252): Historia Mongalorum (ca. 1250)

Pag 246


sibi satis sunt familiares; et cibaria, quamvis sint apud eos pauca,
tamen satis inter se competenter communicant illa. Et etiam satis
sunt sufferentes: unde cum ieiunant una die vel duobus nichil comedentes
omnino, de facili non videntur impatientes sed cantant,
ludunt quasi comederint bene. In equitando multum sustinent frigus,
etiam et calorem nimium patiuntur. Nec sunt homines delicati;
invidiosi ad invicem non videntur, inter eos quasi nulla placita
sunt; nullus alium spernit, sed iuvat et promovet quantum
congrue potest.
<3>. Mulieres eorum sunt caste, nec de impudicitia ipsarum aliquid
inter eos auditur; verba tamen quedam ex eis in ioco satis
habent turpia et impudica. Seditiones inter eos raro vel nunquam
habere videntur. Et quamvis multum inebrientur, in ebrietate tamen
sua verbis vel factis nunquam contendunt.
<4>. Descriptis eorum moribus bonis, de malis est supponendum.
Superbissimi sunt aliis hominibus et despiciunt omnes, immo
quasi pro nichilo reputant eos, sive nobiles sive ignobiles sint.
<5>. Vidimus enim in curia imperatoris nobilem virum Ierozlaum,

Torna all'inizio