Item Hugo dicit in libro De sacramentis quod opera prime
conditionis sunt materia aliarum scientiarum, sed opera restaurationis
sunt materia theologie.
Et dicendum quod materia potest accipi duplicter. Uno
modo large et inproprie, et sic vocatur materia quicquid materialiter
continetur in scientia, sicut etiam lignum et lapis potest
dici obiectum visus. Et ista potest dici materia materialiter.
Et per hunc modum habet veritatem quod dixit Hugo. Et similiter
quod dixerunt aliqui alit, scilicet quod totus Christus idest
capud et membra eius sunt materia istius scientie. Alio modo
accipitur materia scientie proprie, que et potest dici materia
formaliter. Et sic vocatur materia illud solum sub cuius ratione
omnia alia tractantur in scientia. Et tale est Deus, ut dictum est.
Item illud quod probatur de subiecto est passio. Sed Deus
non est subiectum alicui passioni nec accidenti. Ergo Deus non
potest esse subiectum alicuius scientie.
Et dicendum quod passio ibi vocatur omnis proprietas vel
omne predicatum quod subiectum patitur, idest quod nature
subiecti competit recipere. Unde tale quid quando attribuimus
Deo secundum nostrum modum intelligendi non est in ipso
Deo accidens sed substantia divina, quia est « sine quantitate
magnus et sine qualitate bonus » , ut dicit Augustinus in libro
De Trinitate .
|
|