Henricus Septimellensis: Elegia

Pag 88


natus adulterio, semper adulter erit.
Quos heremitat amor, potius deremitat; et ipse
fac amet Yppolitus, mente Priapus erit.
Est fugiendus ob ista, fide ieiunus ab omni,
qui nimis orbiculat deque crumenat, amor.
Proscribas igitur gladiis et fustibus ipsum,
et fugiendo fuga quem fuga sola fugat.
Ne te pigritie consors dilatio tardet:
ad bona nam cupiens omnia tarda putat.
Nam mora denigrat donum meritumque minorat;
sed cita grandificat munera parva manus.
Ne credas solos magnates esse timendos:
est fidus socius, est et amicus amans.
Maior honor Piladem carumque timere sodalem
quam Sirie regem cesareosque duces.
Invidians fugias morsusque sororis iniquos
que rabido clarum dente caninat opus.
Nec te pretereat humane sortis origo,
terrea testa, luti gleba, miserque cinis.
Heu, caro nostra, dolor, plus flore caduca caduco,
qui parvo spatio fit puer atque senex!
Quam fragilem textrix contexit aranea telam,
tam fragili tegitur tegmine vita brevis.
Quemlibet in propriis gradibus probitatis honora,
optimitas tibi sit plus bonitate placens.
Simplicitate fruens, hic scotica fercula miscet
qui plus atque minus equat honore pari.


155




160




165




170




175




180
Torna all'inizio