mittitur per datiuum et eius qui mittit per nominatiuum
nomen scribatur.
Adiectiua preterea personis conpetentia in salutatione
debemus addere, quibus uarietatem personarum queamus
exprimere. aliter enim pape, aliter regi loquimur, aliter
episcopo, aliter abbati uel monacho, aliter militi strennuissimo,
aliter socio uel amico karissimo. quod per singula currentibus
et exempla subscripta rimantibus satis liquebit.
VI.
Et quia salutationis ordinem ad unguem usque perduximus,
ad epistolas transeamus, et que cui persona loqui,
quot quoque in epistolis necessaria, et quid cui debeat
anteponi, dicamus.
VII.
Notandum igitur, ut secundam prima persona conueniat,
et quasi ore ad os suam secum rem uel causam diligenter
conferat.
Cui si responsio scripto remissa fuerit, non erit conpetens,
nisi cuique uel ditori saltim parti acute responderit.
VIII.
Preterea trina in epistolis est consideratio: exordium
uidelicet, atque narratio, et ex istis procedens certa
conclusio.
Hec tamen distinctim non semper ponuntur, quoniam
exordium cum narratione quandoque uel cum conclusione
|
|