LXII. De pastore et lupo.
Cum pastore lupus sociabile fedus iniuit;
Interius totus dissociatus ei.
Ergo, dolum sub melle tegens, lupus inquit: «Amice,
Sum pauidus crebra garrulitate canis.
Ille suo nostrum latratu scindet amorem,
Ille bonum pacis dissociare cupit.
Si me securum, se me uis reddere tutum,
Obses tutele sit datus ille mihi».
Exhibito uigili, lupus intrat tutus ouile,
Dilanians miseras opilionis oues.
Pacis amatorem simulat se perfidus hostis,
Cautius ut uulnus exitiale ferat.
Cuius semper eges rem nulli tradere debes;
Blanditie plus quam dira uenena nocent.
|
|