libenter quam utiliter conspicimus assumpsisse,
ad praestanda sibi super haec munificentiae
nostrae suffragia tanto libentius invitamur,
quanto per id publico bono fidei
Christianae consulitur, quantoque negotium
ipsum nos prae caeteris orbis terrae principibus,
quasi quadam specialitate sollicitat, ac etiam
super hoc nostrum specialiter interesse versatur.
Vellemus etenim [teste Deo] ad prosecutionem
tam sancti propositi personaliter
nosmetipsos adducere, ut qualiter et quantum
nos ejusdem negotii cura perangit,
tantorum principum comitiva suffulti, personaliter
monstrare possemus. Sed concepta
jam dudum, vel obstinata, quin potius Papae
nostri durities, dirus Christianae fedis antistes,
cui excidia tot et tanta vix displicent, dum eisdem
voluntarius se immiscet, prout universalis
haec nodo publicat, et vestrae serenitatis
industria, sicut pro firmo credimus, non
ignorat, impedimenta continua nostris processibus
objicit, et expleri nostra desideria non
permittit. Vellemus nihilominus, [ut, dum
ad prosecutionem tanti negotii,] personalia
non possumus adjuvamenta porrigere,
rerum victualium possemus subsidio subvenire,
nisi caristia victualium, quae duobus jam praeteritis
annis in regno nostro invaluit, et praesentem
etiam non omisit, nostrae provisionis
|
|