qui supra Pandolfus [.....] Domini gracia principes, nos et nostris
heredibus, ad partem suprascripti monasterii, et ad eius abbatibus,
atque rectoribus, tali tenore, ut si quocumque adveniente
tempore nos aut nostris heredibus hanc nostram offercionis cartulam,
per qualecumque ingenium, dirrumpere, aut removere quesierimus;
et si non fecerimus, et non compleverimus exinde in
eodem monasterio, et ad eius abbatibus atque rectoribus ea omnia,
sicut supradiximus, tunc ubi hec cartula nobis, et ad nostris heredibus
hostensa et relecta fuerit in publico iudicio usque at terciam
et quartam vicem, et nos in ea [a]ntea causando perseverare voluerimus,
centum bizanteos solidos pena nos, et nostris heredibus in
iam dicto sancto et venerabili monasterio, et ad eius abbatibus atque
rectoribus, componere obligavimus, et omnia supradicta ibidem nos
et nostris heredibus compleamus, et hec cartula nostre offercionis
in omnibus, sicut continet, firma et stabilis permaneat in perpetuum.
Et taliter nos, qui supra Pandolfus et Landolfus, Domini
gracia principes, pro mercede animarum nostrarum fecimus; et
ita tibi Adenolfo notario scribere precepimus. Capua. Ego Adelmundus
iudex. Ego Madelmo imperialis protospatharius. Ego
Petrus notarius. Ego Iaquintus notarius.
IUDICATUM DE SANCTO MARTINO IN MONTE MARSICO.
IN nomine domini nostri Iesu Christi. Tricesimo tercio anno
principatus domni Pandolfi, et octavo anno principatus domni
Landolfi eius filio gloriosis principibus, mense iunio, quarta indiccione.
Dum nos Maraldo, iudex civitatis Suessane, essemus inter
ceteros iudicandum, et definiendum causantibus, die autem quadam
stetissemus ante dominum Atenulfum, et Landulfum germa<nis>
|
|