infinitis laboribus nostris et sumptibus, nitebamur,
nos opponendo Romanis pro recuperatione
jurium Ecclesiae, quae Romani praedicti
nequiter occuparant. Cum quibus postmodum
Papa praefatus pacem composuit, nobis
insciis et contemptis. Nec illud ignorare
vos patimur, qualiter nos de praedicto servitio
diebus ante proximis recedentes, in Theutonia,
ad corrigendum Heinrici primogeniti
filii nostri errores, favoris sui literis praecedentibus,
occulte nuncium ad principes
destinavit: per quem mandavit eisdem, ut nullum
de filiis nostris, vel de genere nostro,
in regem sibi assumerent, prout iidem principes
nobis postmodum retulerunt. Et sic, quem
pro impenso servitio, publice credebamus habere
propitium, latenter invenimus inimicum:
qualiter etiam paratis nobis in Italiam descendere
pro recuperandis non minus Ecclesiae,
quam Imperii juribus, pro ultramarino negotio
procurando, et ordinando statu pacifico
regionis ipsius, misit nobis obviam Episcopum
Penestrinum, nunciorum nostrorum contradictione
contempta: qui non ipsum velut
inimicum nostrum, sed Antiochiae Patriarcham
velut amicum in transmarino negotio requisierant
pro legato: qui praenominatus Episcopus
a devotione nostra Mutinam tentavit avertere,
et Placentiam, in qua velut originarius