Cujus membra Maris fuerint demersa profundo.
Cujus vita toto celeberrima Mundo.
Nomine qui proprio sit pronus ad auxiliandum,
Subiectisque suis sit promtior ad miserandum,
Qui sit pro Christo pelagi demersus in undas,
Cuius membra ferens tristes non sentiat undas,
Clementem testem Christi cupioque voloque:
Illum si tribuas mihi plaudes, Imperioque.
Te, Pastor metuende, rogo, sacrumque Senatum,
Et populum, quem lacte foves, Clerumque
beatum,
Ut mihi des, quod iure peto; nec enim retinere
Debes quod posco, nisi me contemnis, habere
Insula Piscariae ¬Papa Clemente beata,
Martyris egregii sit corpore glorificata,
Ut sanctus Clemens Pinnensi sine locatus
Sit Teatinis, et Valvis propitiatus.
Non rne despicias; nec enim contendere debes.
Rectorem populi, quem postulo, si mihi praebes,
Urbis Romanae plebem, Clerumque beabo,
Et te magnificis in rebus honorificabo.
Dixit. Et Antistes summus respondit ad ista.
Quem Dominus tribuit nobis operante Sophista
Urbs Romana tenet, multo servabitur ense.
Non decet ut fluvio mergatur Piscariense.
Obrutus in fluctus semel est, et redditus, Urbis,
Qua fuerat Praesul, gaudentibus undique turbis.
Ausus quis fuerit laudare, quod hic tribuatur,
Qui decus est Urbis istius, qua tumulatur?
Non poterit fieri, quod eum donare velimus,
Quo sine pro certo nos qualibet arte perimus.
His dictis, unus de Clero dignus honore
Surgit, et haec contra venerando protulit ore:
Praesul amice Dei, quae tu de Martyre dicis,
Ipsa placent cunctis etjam nostris inimicis.
Traditus a Petro fuit huius Episcopus Urbis,
Notus doctrina per climata quatuor Orbis.
Multa quidem vivens, quam plurima nunc
operatur;
Et quod nunc vivit, virtutibus insinuatur.
Adhaerens vitae per vitam vivit, et ipse
|
|