pondera sublata a tyrannis multis ex suo restituit. inerat ei
cura pielatis eximiae, colere patruum tamquam genitorem, fratris
mortui sororisque liberos habere pro suis, cognatos adfinesque
parentis animo conplecti. elegans letumque convivium dare
nec tamen sumptuosum, miscere colloquia pro personis studio
dignitatibus sermone cum gravitate iocundo, blandus pater, concors
maritus. exercebatur neque ad inlecebram neque ad lassitudinem;
ambulationibus, cum esset otium, animum reficiens
regebat ualitudinem continentia vescendi. || huius et apud homines
mansuetudo et quanta extiterit apud deum devotio, hoc
uno monstratur exemplo: nam cum apud Mediolanum missarum
fruiturus sollemniis ecclesiam vellet intrare eumque beatus
Ambrosius pro quodam facinore, nisi publice peniteret, non
admissurum se diceret, et prohibitionem humiliter pertulit et
satisfactionem non erubescens indictum ab episcopo paenitentiae
modum deuotus excepit.
Huic sociata in coniugio Flacilla fuit, ex qua Archadium
et Honorium genuit; qua defuncta Gallam Valentiniani maioris
et Iustinae filiam Valentiniani quoque iunioris sororem in matrimonium
duxit, quae ei Placidiam peperit, cui postea de matris
nomine Gallae cognomentum accessit.
Itaque || quinquagesimum Theodosius annum agens aetatis
in pace apud Mediolanium rebus excessit humanis utramque rem
publicam utrisque filiis Archadio et Honorio quietam relinquens.
corpus eius eodem anno Constantinopolim translatum atque sepultum
est. ||
Anno ab urbe condita millesimo centesimo quadragesimo
nono Archadius Augustus in Oriente, Honorius frater eius in
Occidente quadragesimo secundo loco commune imperium, divisis
tantum sedibus tenere coeperunt. || quorum pater curam viris
potentissimis mandarat habere, id est Rufino Orientalis aulae,
Stiliconi Occidentalis imperii. || vixitque Archadius post patris
|
|