: Legenda versificata sanctae Clarae Assisiensis

Pag 2368


Sic exclusus abit demon, non insulit ultra
Victus, quem gemino propellit virgo triumpho.
XIX - Qualiter ab oratione inflamata redibat.
Dulcia que gustat orans de fonte perhenni,
Et quos igniculos sibi de fornace beata,
Seu que de Sponsi thalamo pigmenta reportat,
Derivat sotiis; has mulcet nectare verbi,
Inflammata suas gaudet flammare Sorores
Ignibus eloquii: mirantur virginis huius
Preclaros vultus, ignitaque verba loquentis.
Clarior est facies ubi de fornace recedit
Ferventis studii, radiis vibrata supernis.
Inspice quid iustis oratio pura meretur,
Sive quid oranti meditatio sancta rependit.
Ut Moysi quondam, conscenso monte, benigni
Respectu Domini facies radiosa coruscat;
Sic huic pro modulo dulcis collatio Sponsi,
Dum contenplatur celestia mentis in arce,
Preditat sensus anime faciemque decorat.
XX - Quod virtute orationis sue fugavit Sarracenos.
Quot mala sustinuit vallis miseranda Spoleti!
Quot lacrimosa sibi Frederici Cesaris ira
Intulit, et quot seva tulit discrimina! Belli
Conflictus, rerum permaxima dampna, locorum
Strages et cedes hominum sonuere per orbem.
Hostilis rabies invasit clade sub illa
Asisii fines, exercitus inper[i]alis
Obsidione gravi cives inclusit; et illis
Instabant acies equitum, numerosa cohorsque
Sarracenorum, sevis precincta sagittis.

1



5




10




15




20




25




30
Torna all'inizio