: Statuta insule et ripperie Horte

Pag 93


LXXXXVIIII. DECLARATIO STATUTI DE MEDIANTE DOTIS
LUCRANDE PER MARITUM.
Nos Oldradus, Dei et appostolice sedis gratia episcopus
Novariensis et comes, recepta petitione tenoris infrascripti:
"Reverendus pater et domine. Cum Venuta uxor mea decesserit in
matrimonio sine liberis ex me procreatis, sed rellictis, liberis ex
primo marito, qui erat de Valle Uscia et ipsi liberi agunt contra me
modo ad res dotales, quas asserunt per predictatum Venutam
michi in dote datas et tradditas et statuto vestre communitatis
Ripperie cavetur quod si mulier decedat in matrimonio sine liberis
ex se legiptime natis, (quod) maritus non teneatur ad restitutionem
dotis, nisi pro medietate, quod statutum dicunt liberi dicte Venute
non vendicare sibi locum in caso de quo agitur, quia ipsa Venuta
relictis ipsis suis ex se licet ex alio marito decesserit, humiliter
supplico ut, cum de mente statuentium fuerit quod maritus intretur
meditatem dotis uxoris, si mulier decedat in matrimonio sine
liberis ex ipso matrimonio natis, et sic etiam servatur in Novaria et
valle Sicida, unde filii dicte Venute traxerunt originem, dignementi
dictum statutum interpretari et declarare quod dicta verba statuti
locum habeant quando mulier in matrimonio decedat sine liberis
ex ipso procreatis marito"; mandantes castellano nostro Ripperie
presenti et futuris quatenus huiusmodi declarationem nostram
observent et faciant observari. In quorum testimonium presentes
fieri iussimus et nostri sigilli munimine robborari. Datum Fabriche
diocesis Mediolanensis, anno domini MCCCLXIIII, die VIIII martii,
secunda indictione.
C. CONFIRMATIO ET DECLARATIO DE MODO
PROCEDENDI IN CRIMINALI DE ADULTERIIS.
Nos Oldradus, Dei gratia episcopus Novariensis et comes,
recepto petitione tenoris infrascripti: "Reverendus pater et domine.
Quia sepe contingit privatos accusatores et male referentes ad
castellanos nostros Ripperie recurrere et eisdem querellas et
accusas exeponere contra subditos vestros et vestras et maxime de
adulteriis et illicitis cog(n)ittibus, aliquando ex invidia, aliquando

Torna all'inizio