Gaufredus Malaterra: De rebus gestis Rogerii Calabriae et Siciliae Comitis et Roberti Guiscardi Ducis fratris eius

Pag 66


Classis adaptatur, non navis sola paratur.
Crescat ut in numeros studiosius imminet heros.
Omnibus aptatis et navibus arte paratis,
Per liquidum pontum classis conflatur Ydrontum
.
XV. - Interim dum ista aguntur, anno Domini instante MLXXVIIII, comes, Tauromenium
obsidens, viginti duobus castellis vallavit, ita ab uno in alterum sepibus et stropibus
claudens, sed et navalibus copiis a procinctu maris cingens, ut nullo latere pateret
aditus ad castrum, volentibus hostibus aliquid introducendi vel educendi. At, dum quadam
die de castro ad castrum per praecipitia scopulosi montis comes visum transiret cum paucis,
pars quaedam Sclavorum inter myrtetica virgulta latitans, in quodam artioris transitus loco
prorumpens, irruit. Et nisi Eviscardus quidam, natione Brito, audito strepitu armorum, sese
comiti et hostibus interposuisset, de ipso comite, ut aiunt, hostibus triumphus cessisset. Sed
cordium solus inspector, Deus, bonam intentionem principis et praecedentia sive subsequentia
per eum futura bona praenotans, aliter, quam illi moliebantur, rem transtulit. Scriptum quippe
est: Non est sapientia, non est prudentia, non est consilium contra Dominum.
XVI. - Eviscardo itaque in domini fidelitate taliter interfecto, dum nostri in arma
ruunt, hostes per praecipitia scopulosi montis elapsi sunt. Sic mors Eviscardi vita comitis
sub Dei praesidio fuit. Comes autem fidelitatem eius honeste remunerans, corpore decenter
humato, multa beneficia egenis et sacris locis, pro redemptione animae eius, nec immerito
contulit.
Montium autem cacumina cum ipsis vallibus perlustrans, peditum copiis iter faciens, a
monte, qui ab incolis Gibel appellatur, quem nos Etnam dicimus, usque Traynam neminem
eiusdem superstitionis impunitum dimisit.
Militibus multus planctus fuit, iste sepultus.
Nam, suo merito, carus fuit undique Brito.
Pro merito fidei sortem capiat requiei!
Cui cum sit ita mors, est comiti data vita.
A Juda distat, quem tanta fides sibi dicat:
Ille, Deum vendens, laqueo se postea pendens,
Mortem mercatur, cum traditione notatur:
Hostili cultro spes huius se dedit ultro,
Ut dominum servet, meritumque sibi coarcervet.
Non virtute pari debent ii subtitulari.
Traditor alter erat, ut salvet et alter anhelat.
Angelicam pennam capiet hic, ille gehennam
!
XVII. - Quatuordecim ergo naves, quas golafros appellant, ab Africa regis Thimini
piratarum more per mare palantes, sub Tauromenio appulsae, quodam diluculo a nostris in

1



5




10




15




20




25




30




35

Torna all'inizio