Pag 37

audierunt contemplati sunt. Domine, quis credidit auditui nostro?
et brachium Domini cui revelatum est? Et ascendet sicut
virgultum coram eo et sicut radix de terra sitienti. Non est species
ei neque decor, et vidimus eum, et non erat aspectus et desideravimus
eum; despectum, et novissimum virorum, virum dolorum
et scientem infirmitatem et quasi absconditus vultus eius
et despectus, unde nec reputavimus eum. Vere langores nostros
ipse tulit et dolores nostros ipse portavit, et nos putavimus eum
quasi leprosum et percussum a Deo et humiliatum. Ipse autem
vulneratus est propter iniquitates nostras et attritus est propter
scelera nostra, disciplina pacis nostre super eum, et livore eius
sanati sumus. Omnes nos quasi oves erravimus, unusquisque in
viam suam declinavit, et Dominus posuit in eo iniquitatem omnium
nostrum. Oblatus est quia ipse voluit, et non aperuit os suum,
sicut ovis ad occisionem ducetur et quasi agnus coram tondente
se obmutescet et non aperiet os suum de angustia et iudicio sublatus
est. Generationem eius quis enarrabit? Quia abscisus est de
terra viventium; propter scelus populi mei percussi eum. Et
dabit impios pro sepultura et divitem pro morte sua, eo quod iniquitatem
non fecerit, nec dolus inventus est in ore eius. Si posuerit
pro peccato animam suam, videbit semen longevum et voluntas
Domini in manu eius dirigetur. Pro eo quod laboravit anima
eius, videbit et saturabitur. In scientia sua iustificavit ipse iustus
servus meus multos et iniquitates eorum ipse portavit. Ideo dispertiam
ei plurimos, et fortium dividet spolia, pro eo quod tradidit
in mortem animam suam et cum sceleratis reputatus est, et ipse