Lanfrancus Ticinensis: In omnes epistulas Pauli commentarii, cum glossula interiecta

Pag 254


6. AMBROS. Ne quis me existimet . Ne quis me existimet,
inquit, ultra gloriam meam tendere quam
limes meritorum admittit.
7. Et ne magnitudo . Hoc remedium datum est
Apostolo, ut injuriis pressus animo non posset
extolli magnitudine revelationum, ne otiosum
pectus rei esse haberet in his quae viderat,
extolli.
8. AUGUST. ( Expos. psal. CXXX). Angelus Satanae . Ne
extolleretur tanquam juvenis, colaphizatur tanquam
puer; et a quo? Ab angelo Satanae. Quid est hoc?
Dolore quodam corporis trahitur, exagitatur vehementer.
Dolores autem corporum plerumque immittuntur
ab angelis Satanae; sed hoc non
possunt nisi permissi. Nam et sanctus Job sic probatus
est.
9. AMBROS. Sufficit tibi . Responsum sibi dicit ut
sufficeret sibi gratia Dei, quia vires tolerandi addebantur.
Unde gloriandum subjungit, quando injuriis
humiliatur, a Christo autem virtus tolerandi
adhibetur.
9. LANFR. Sufficit tibi gratia mea , id est, sufficere
tibi debet gratia mea, id est, haec infirmitas quae
ideo tibi do ut virtus tua probetur, et ita coroneris;
omnis enim virtus per infirmitatem
probatur.
10. Nam virtus in infirmitate . Perfectam virtutem
dicit esse, quae habet infirmitatem contrariam,
cum qua legitime certet, ut postea
coronetur.
11. AMBROS. Cum enim infirmor . Verum dicit,

Torna all'inizio