et Ethne flagrantis incendia gens dura et saxea sevientis
iracundie flammis exestuet. Nam interiora Trinacrie loca, eamque
maxime partem quam nobilissime civitatis fulgor illustrat que
et toti regno singulari meruit privilegio preminere, nepharium
esset et monstro simile vel barbarorum ingressu pollui, vel irruentium
terrore percelli, vel predonum rapinis exponi, vel omnino
peregrinarum legum barbarie conturbari.
Nunc michi velim edisseras: ad quem intelligis finem rem in
tanto discrimine perventuram, quove putas Siculos usuros consilio?
Utrumne regem sibi creandum existiment et collectis
viribus contra barbaros dimicandum? An vero rei diffidentia et
insueti laboris odio, tempori servientes, malint quodlibet durum
servitutis iugum suscipere quam fame et dignitati sue et patrie
libertati consulere? Ego quidem hec tacitus dubia mente pertractans,
dum variis hinc inde rationibus distrahor mecum ipse
dissentio, nec satis liquet utrum horum eis censeam eligendum.
Certe si regem sibi non dubie virtutis elegerint nec a Christianis
Sarraceni dissentiant, poterit rex creatus rebus licet quasi disperatis
et fere perditis subvenire et incursus hostium, si prudenter
egerit, propulsare. Si enim amplioribus stipendiis militum sibi,
favorem conciliet, si collatis beneficiis animos plebis alliciat, si
civitates oppidaque maritima diligenter premuniens, in Calabria
quoque presidia per congrua loca disponat, Siciliam Calabriamque
tueri poterit, ne in ius et potestatem transeant barbarorum. Nam
in Apulis, qui semper novitate gaudentes novarum rerum studiis
aguntur, nichil arbitror spei aut fiducie reponendum, quos si coactis
|
1
5
10
15
20
25
|