Petrus de Vinea: Epistolarum libri VI

Pag 318

Tomus I


verbum deditionis ab eis nostra Serenitas
expectabat, et necessario hoc dixissent utcunque,
nisi quod nequitiae pontificialis
elatio contra nos, veteris odii exagitata stimulis,
[et innatae superbiae ventis inflata, vitae
quodammodo spiritum mortuis in] sufflavit,
processibus nostris quantumcunque potuit
[licet parum potuerit] se nequiter opponendo.
Sed huic etiam morbo nuperrime reperisse
credidimus medicinam dum ad multorum
ex fratribus suis multam instantiam,
verbum pacis ab eo cum suavitate recepimus
propter treugas a Majestate nostra
promissas eisdem, a vastatione Campaniae
divertentes versus Italiam, non tam ad expugnandos
quam ad recipiendos ad gratiam
Excellentiae nostrae rebelles, recto diametro direximus
gressus nostros. Sed adversus sui veneni
nequitiam theriaca nostra non valuit, nec medicina
profecit: quin per digressum nostrum
securitate recepta, tractatae pacis oblitus, ad
discordiam se convertens, contra nos pejora
prioribus moliretur, et in rebellionem
nostram Faventinorum nequitiam, qui de
captando favore nostro nobiscum jam tractare
coeperant, per angelos suos malos, fratres
Minores et Praedicatores scilicet, quibuscunque
praesidiis potuit, confovendo, Venetos
ad destructionem maritimae regni nostri,
venenosis armando consiliis, ut nos ab

Torna all'inizio