| verbum deditionis ab eis nostra Serenitas
 expectabat, et necessario hoc dixissent utcunque,
 nisi quod nequitiae pontificialis
 elatio contra nos, veteris odii exagitata stimulis,
 [et innatae superbiae ventis inflata, vitae
 quodammodo spiritum mortuis in] sufflavit,
 processibus nostris quantumcunque potuit
 [licet parum potuerit] se nequiter opponendo.
 Sed huic etiam morbo nuperrime reperisse
 credidimus medicinam dum ad multorum
 ex fratribus suis multam instantiam,
 verbum pacis ab eo cum suavitate recepimus
 propter treugas a Majestate nostra
 promissas eisdem, a vastatione Campaniae
 divertentes versus Italiam, non tam ad expugnandos
 quam ad recipiendos ad gratiam
 Excellentiae nostrae rebelles, recto diametro direximus
 gressus nostros. Sed adversus sui veneni
 nequitiam theriaca nostra non valuit, nec medicina
 profecit: quin per digressum nostrum
 securitate recepta, tractatae pacis oblitus, ad
 discordiam se convertens, contra nos pejora
 prioribus moliretur, et in rebellionem
 nostram Faventinorum nequitiam, qui de
 captando favore nostro nobiscum jam tractare
 coeperant, per angelos suos malos, fratres
 Minores et Praedicatores scilicet, quibuscunque
 praesidiis potuit, confovendo, Venetos
 ad destructionem maritimae regni nostri,
 venenosis armando consiliis, ut nos ab
 | 
 |