iam dictus Ylarius abbas, et suis successoribus pars ipsius monasterii
Sancti Vincencii abeant, et possideant integra supradicta rebus
de iam dictis locis, cum ipse predicte ecclesie, que ibidem edificate
sunt, et quod supradicta monimina ipsius monasterii Sancti
Vincencii continent, sine contradiccione supradicti Adelberti abbati,
et de eius successoribus, et sine cuiuscumque requisicione. Unde
perpetualiter securitate supradictus domnus Ylarius, venerabilis abbas,
et eius successores, ut in posterum recordentur, ideo ad partem supradicti
monasterii Sancti Vincencii hunc iudicatum fieri iussimus,
et tibi Falconi clerico et notario nos Leo et Heynricus episcopis,
et Adericus castaldeus et iudex taliter scribere fecimus, pro eo quod
interfuisti. Actum in supradicto territorio, iusta predictam ecclesiam
Sancti Petri apostoli, feliciter, amen.
IUDICATUM EIUSDEM IN TELESIA.
IN nomine Domini. Anno nono imperii domni Heynrici serenissimi
imperatoris augusti, et tricesimo quinto anno principatus
domni Landolfi magni principis, et undecimo anno principatus
domni Paldolfi, serenissimi principis filii eius, mense marcii, quinta
indiccione. Ego Aldemari comes, filius idem Aldemari, qui fuit
comes clarefacio, quoniam exorta fuit intencio inter me, et partem
monasterii Sancti Vincenzi, quod situm est super Vulturno flumine
fontis, ubi nunc, Deo tuente, domnus Ylarius venerabilis abbas
|
|