Petrus Damiani: Vita beati Romualdi

Pag 19


imperavit. Huius itaque patrocinio cęnobitę suffulti, Romualdum
intrepida securitate suscipiunt eique sanctę conversationis habitum
tradunt. In eo igitur monasterio triennium fere transegit.
III. Sed cum ibi cerneret nonnullos per lata gradientes
remissius vivere, sibi autem arduam perfectionis semitam, quam
mens dictabat, arripere non licere; quod sibi agendum
esset, sollicite in semetipso cępit inquirere, multisque cogebatur cogitationum
fluctibus estuare. Pręsumebat autem leviter conversantium
vitam dure corripere et sepe ad eorum confusionem
precepta regulę in testimonium convocare. Cumque redarguendis
eorum vitiis vehementer insisteret, illi autem iunioris
et novitii verba pro nichilo deputarent, tandem hoc obprobrium
non ferentes, dum propriam emendare vitam despiciunt,
de corripientis morte tractare cęperunt. Solebat denique
Romualdus per noctem cęteris fratribus maturius surgere et, si
oratorii adhuc ianua clausa esset, intra ipsum dormitorium
in orationibus excubare. Erat autem predictum ędificium more
solarii alte ędificatum. Hoc itaque invenerunt filii Cain, diabolo
dictante, consilium, ut dum Romualdus ante alios solito more consurgeret,
ipsi eum per solarii speculum, verso deorsum capite,
in terram precipitarent. Quę res postquam Romualdo per
conscium conspirationis innotuit, ille iam de cętero intra cordis
cubiculum, clauso oris ostio, orans Patrem suum, imminens periculum

1



5




10




15




20


Torna all'inizio