Ordinis indictum non posset ferre rigorem,
Secum materna pietate remissius egit.
Mestis compatitur merens, lacrimansque medetur
Mestarum lacrimis; si cui temptatio mentis
Invasit claustrum, pedibus prosternitur eius,
Consolatur eam blandis affatibus; et sic
Erigit elisas mentes et sublevat egras.
Illud apostolicum retinens et gestibus inplens,
Quod pietas ad cuncta valet, dum subvenit egris,
Dum supportat <h>onus et dum miseretur egenis,
Dum reparat lapsos, fragiles dum robore firmat,
Omnibus assistit velud omnibus omnia facta.
Dulcia dum recolunt servitia matris alumpne,
Se sibi devotis animis placidisque rependunt:
Ut dulcem matrem studio venerantur amoris,
Moralis vite reverentur in arte magistram,
In Christi sponsa vestigia sancta, benignos
Gestus, perfectos sensus mirantur et actus.
XXX - De infirmitatibus eius et languore diutino.
Per quadragenos annos hec virgo cucurrit
In paupertatis stadio, pertingere querens
Ad bravium vite, spe cuius levia ducens
Aspera, cum multos cruciatus sponte subisset,
Pressuris variis macerasset corpus, ut eius
Tellus multiplici meritorum germine pollens,
Culturis repetita novis et vomere duro
Scissa nove frugis crementis gratior esset;
Invaluere mala carnis, tabescere cepit
Corpus, languoris longevi mole gravatum.
Dispensante Deo factum fore creditur, ut quam
Strenuitas fecit operum splendore coruscam,
|
1
5
10
15
20
25
30
|