Haec ut Herlembaldus audivit, cum fidelibus, sumptis armis, in audacem
plebem irruit et omnes more pecudum fugavit insequensque eos
manu forti ab impiis abstulit quidquid de domo Domini rapuerant.
49. Providerat insuper Arialdus legem fieri de castitate servanda, ad
quam confirmandam omnes sacerdotes Ambrosianae ecclesiae subscripserant
et ipse Guido archiepiscopus contra simoniacam labem idem fecit.
50. His ita peractis, cum Guido contra sacramentum egisset et Arialdum
contra ius et fas indebite molestaret, Herlembaldus Romam tetendit,
cui per Alexandrum papam litterae datae sunt apostolicis praenotatae sigillis,
quae contra Guidonem archiepiscopum excommunicationis sententiam
proferebant.
51. Absente igitur Herlembaldo, Guido archiepiscopus duos clericos
Modoetienses capi fecit, ac in Leuco diro carceri mancipari, eo quia nuper
Arialdo sese iunxerant. Quod sentiens, Arialdus, vocata plebe, cuncta facta
narravit, captisque armis contra partem praesulis, praecedente Arialdo,
cum vexillo Herlembaldi, in campis Modoetiensibus, Guido, timore prostratus,
clericos se redditurum spopondit, datis obsidibus, sicque Dei gratia
infra triduum dicti clerici Arialdo sunt mirabiliter restituti.
52. Postquam autem Herlembaldus Roma rediit litterasque excomunicationis
detulit archiepiscopo, subito praedictus archiepiscopus in sabbato
pentecosten per totam urbem nuntios misit, nuntians civibus universis ut,
si inaudita scire cuperent, in pentecosten summo diluculo convenirent ad
|
|