Pag 2355

Ulterius dux ille verens differre, quod almus
Spiritus interno flatu conflarat in ipso
Virgineo vase, ne quod sibi vera sophia
Purgarat speculum fedetur pulvere mundi,
Mandat ut in Palmis vicinis veste decora
Exeat ad palmas, et postea nocte sequenti,
Vite presentis per[e]untia castra relinquens,
In lacrimosa crucis convertat gaudia mundi.
Exequitur virgo iussum patris, ecclesiamque
Intrat et in cetu dominarum clara refulget.
Cunctis ad ramos turbis properantibus, ipsa
Continuit gressus quodam suffusa pudore;
Divino nutu Presul descendit ad illam,
Prebet ei palmam. Sunt hec presagia quedam:
Quam sibi iam Christus intus sponsaverat, ipsam
Quodam prevenit speciali Presul honore.
Utque suus doctor precepit, nocte secuta,
Clara suos egressa lares ad limina sacre
Virginis accelerat: ipsam cum lumine grandi
Excipiunt Fratres, leti de divite preda
Rapta de retibus mundi; statimque recisis
Crinibus ornatus varios ponpasque reliquid,
Mundo commigrat, feces Babilonis et omnes
Respuit illecebras, sordique renuntiat omni.
Quod de connubio Christi conceperat ante,
Parturit exterius; in sacra Virginis aula
Nato se spondet in firmi fedus amoris,
Virginei floris donans insignia Christo.
Felix conubium, felixque professio, castus
Amplexus, iocundus amor, connexio dulcis,
Sollicitum studium, fervens dilectio! Grandis
Est pietas, miranda Dei dignatio, per quam
Mens devota Deo nubit, fragilis caro Verbo,
Infima iunguntur summis et vilia caris!