109) Manus amici verberans est melior quam osculum inimicis.
(110) Materne pietatis in memor numquam debet filius permanere.
(111) Malus est qui offendit sed deterior qui non parcit.
(112) Nemo est tam felix qui non aliquatenus anxietur.
(113) Natum decet paternis monitis obedire.
(114) Notitia rerum bonarum est dignis liberaliter impendenda.
(115) Nescire que ad salutem pertinent est indignum.
(116) Nil est tutius quam penitentiam agere de commissis.
(117) Nulla culpa ingratior quam regredi ad peccatum.
(118) Odit Deum qui hominem non diligit sicut debet.
(119) Ope non indiget aliena virtus sua felicitate contenta.
(120) Occulte punit hominem Deus cum sibi temporalia exibet abundanter.
(121) Omne peccatum est mitius heretica pravitate.
(122) Odorem bone fame consequitur qui cum bonis ambulat et moratur.
(123) Opus non a principio sed a fine potius commendatur.
(124) Pietatis dulcedine sunt parentes a filiis honorandi.
(125) Penarum competenti moderamine sunt crimina punienda.