sunt reprobi, idcirco creati sunt a iusto iudice Deo, ut illorum cecitate ostendat
Deus iram ad incutiendum terrorem et notam faciat potentiam suam ad ostendendas
divitias glorie sue in electos suos, sicut in eadem epistola dicitur: O homo,
tu quis es qui respondeas Deo? An non habet potestatem figulus luti ex eadem
massa aliud quidem vas facere in honorem, aliud vero in contumeliam? Quid,
si volens Deus ostendere iram et notam facere potentiam suam, substinuit in
multa patientia vasa ire apta in interitum, ut ostenderet divitias glorie sue in
vasa misericordie que preparabat in gloria? Hec idcirco dixit quia dixerat
superius ex persona querentium: Ergo cui vult miseretur et quem vult indurat.
Dicis itaque michi: quid adhuc queritur? Voluntati enim eius quis resistit? Hoc
dicto subiunxit quod modo dictum est: An non habet potestatem figulus ex eadem
massa aliud quidem vas facere in honorem aliud vero in contumeliam? Quod
tale est acsi diceretur: Miseretur quidem Deus electis et reprobos indurat
auferens illis gratiam suam, eo quod sint vasa ire apta in interitum ob propriam
contumaciam qua resistunt gratie Dei, si eis datur, aut resisterent si daretur. Set
tamen non est qui iuste possit arguere Deum cur creare voluerit quos prescivit
dampnandos, quia, cum sit misericors et iustus, sicut ad eius misericordiam
pertinet salvare humiles, ita pertinet ad suam gloriam iuste condempnare iniquos.
Nisi forte dicat aliquis de novo cognovisse Deum reprobos et electos et de
repente odisse impios et amasse fideles, cum non sit apud eum transmutatio nec
vicissitudinis obunbratio . Ut enim obmittam cetera que faciunt ad causam:
putamusne tunc cepisse Deum patrem diligere hominem Christum cum de virgine
natus est, aut tunc incipiet odire Antichristum cum operari incipiet maxima
illa que operaturus est mala? Vir , inquit, inscipiens, non cognoscet et stultus non
intelligit hec, cum exorti fuerint peccatores sicut fenum et apparuerint omnes
qui operantur iniquitatem ; quasi diceret: qui sapiens et peritus est vir congnoscit
quod is, cuius profunde sunt cogitationes, in occultis iudicat que in occultis
ipse cognoscit; qui autem stultus est et insipiens, cum videt multitudinem reproborum
nasci ad interitum, hoc putat esse causam mortis eorum, quod creati sunt
et quod sunt iniquitatem operari permissi; quasi ita sint res create apud eum –
de quo dictum est: Quod factum est in ipso vita erat – quales sunt apud homines;
cum e contrario tales extimentur reprobi antequam nati sint aut creati apud eum,
qui illos prescivit impios et superbos, quales sunt apud nos colubri dormientes
|
|