et aliis languoribus infirmitas oculorum gravissima superaddi.
Tunc supradictus frater Helias, quem veluti loco matris elegerat et
adhuc vivens gregi suo pastorem praefecerat, compulit eum et rationibus
induxit, ut sibi mederi permitteret, timens ne forte per incuriam
penitus oculorum lumen amitteret. Cui vir sanctus humiliter
obtemperans tamquam patri, plura suis ex tunc oculis medicamina
patiebatur apponi, quamvis ingravescente malo, nullius essent
remedii.
Tandem Reatam curandae iam dictae infirmitatis occasione perductus
est, ubi, et domino Honorio papa tertio moram tunc temporis
faciente, honorifice a curia Romana devoteque susceptus est. Familiarius
tamen ei prae caeteris dominus Hugo, tunc Ostiensis episcopus,
affuit, quem vir sanctus eodem domino annuente Honorio,
in patrem ac dominum prae cunctis elegerat, cuius se cum universo
Ordine suo tutelae commiserat, necnon et obedientiae mandato
subiecerat, sed et eumdem, prophetico spiritu ductus, apostolico
honori provisum fore non solum verbis praedixerat, sed et factis
multimode praesignarat.
|
|