Ridiculum, natura, tuum: res, simia, turpis,
Regnat, abortivi corporis instar homo.
Qua ratione? Sibi sacra convenit unctio regni,
Quem negat heredem non bene nupta parens?
Que vis, que probitas potuit, que fama, quis ensis
Maiestativum promeruisse decus?
Non sua semper amans, quotiens, qui nil dedit illi
Seu dedit et petiit, non minus hostis erat?
Moribus et vite pauper, nec fama repugnat,
Et modicas vires et breve corpus habet.
Ingenii vitemus opes et recia mentis,
In quibus egregios scimus obisse viros.
Cum foret ille tuus falso comes, Andria, captus,
Codoluit magnis rebus obesse fidem;
Quem periura fides, quem pacis fedus inique
Fallit, et oscuro carcere clausus obit.
Quam male credis aque trepidantia vela quiete,
Quas hodie Zephirus, cras aget Eurus aquas!
Heu ubi tanta iacet saturate copia mense,
Que numeri nulla lege coacta fuit!
Heu ubi tanta iacet maturi forma gigantis,
Iusticie rector!
Prodigus in dando vix vix retributa recepit,
Prevenit meritum semper aperta manus.
Hunc aliosque viros fallax intoxicat anguis,
In quibus apparet Cesaris esse fides.