Septime Eglogae titulus: Grex infestus et suffestus. Collocutores
Mitio et Epy.
       
Mi. Dulcior his silvis, et gramine dulcior arvi,
       Gratior his antris, et gratior amne sonoro,
       Huc modo, dum sum solus, ades, mea nobilis Epy.
Ep. Nulla dies, Mitio, nostros abrumpat amores;
       Nulla dies gremio caput hoc disiungat amato:
       Ultro adsum, semperque adero, nec sponte revellar
Mi. O mea (nam dulce est animum exonerare loquendo)
       Quid michi nunc stomaci reris ? Precordia quantum
       Fellis habet sparsi ! Mordax modo Pamphilus acri
       Perculit incautum penitus, pupugitve querela,
       Multa minax. Absentis heri sub fine pavorem
       Obtulit intrepido; fortem fortissima contra
       Frons stetit hec. Nunc, cara comes, tot dulcia mecum,
       Tot letos partita dies, partire quod instat.
       Ne pigeat, numeremus oves, numeremus et hircos.
       Seu gravis iste redit, seu forsitan ille tremendus,
       Vera licet fictis pretexere crimina verbis;
       Stet modo frons eadem, conceptaque formula fandi.