Baioli, homines nequam, filii mendacii,
Rapientes hunc de sinu materni solacii
Obsistebant, ne veniret ad coronam Lacii.
Multa passus est in sua, heu, puericia,
Quę non valet explicare Tullii pericia.
Iudicet hoc, qui secernit virtutes et vicia.
Factus idem adolescens cepit causas agere
Et legalia mandata per climata spargere,
Ne presummat quis non sua ut exlex invadere.
Roma, quondam caput mundi, facta Babylonia
Audiens regem dictantem legis testimonia
Mox direxit contra eum hec duo demonia:
Scilicet Alexandrellum de loco Badaculi
Et Prandellum cucullatum, ministrum diaboli,
Per quos oritur in terra omne genus scandali.
Dedit eis Radamanthus infernales Furias,
Quę inducunt super gentes dolos et iniurias
Et, quocumque transmittuntur, mortes et penurias.
Has miserunt ad Merdulfum, hominem Ęgyptium,
Quem fecerunt furiosum sive arepticium
Duro cordi apponentes superbię vicium.
|
|