Petrarca Franciscus: Africa

Pag 270

LIBER NONUS


Hunc tibi Tusca dabit latis Florentia muris
Romulea radice oriens, urbs inclita quondam,
Nunc nichil. Utve queas ortus confinia nosse,
Divitis egregius muros interluet urbis
Arnus in Ausonie descendens litora Pise.
Ille diu profugas revocabit carmine Musas
Tempus in extremum, veteresque Elicone Sorores
Restituet, vario quamvis agitante tumultu;
Francisco cui nomen erit; qui grandia facta,
Vidisti que cunta oculis, ceu corpus,in utnum
Colliget: Hispanas acies Libieque labores
Scipiadamque tuum: titulusque poematis illi
AFRICA . Quin etiam ingenii fiducia quanta,
Quantus aget laudum stimulus! seroque triumpho
Hic tandem ascendet Capitolia vestra, nec ipsum
Mundus iners studiisque aliis tunc ebria turba
Terrebit quin insigni florentia lauro
Tempora descendens referat comitante Senatu.
Hinc modo tantus amor, tanta est reverentia lauri.
Omnibus ex silvis iam nunc sibi gratior una est
Delphica; iamque novas discit connectere frondes
Serta gerens; iam venturi presagia mulcent.


225




230




235




240




245
Torna all'inizio