Dirus dei ira natus.
Derogare proprie est, cum quid ex lege vetere, quo minus
fiat, sancitur lege nova. Derogare ergo detrahere est.
Dierectum dicebant per antiphrasin, volentes significare malum
diem.
Dirigere apud Plautum invenitur pro discidere.
Derunciunt depurgant.
Dirutum aere militem dicebant antiqui, cui stipendium ignominiae
causa non erat datum, quod aes diruebatur in fiscum,
non in militis sacculum.
Delicata dicebant dis consecrata, quae nunc dedicata. Unde
adhuc manet delicatus, quasi lusui dicatus. Dedicare autem
proprie est dicendo deferre.
Depuvere caedere. Lucilius (1245): “Palmisque misellam
depuvit me”, id est verberavit me, quod ipsum ex Graeco
est apo tou paiein.
Dedita intellegitur valde data.
Deperire significat valde perire.
Derreis Graeci appellant pelles nauticas, quas nos vocamus
segestria.
Demum, quod significat post, apud Livium (dub. 44) demus
legitur. Alii demum pro dumtaxat posuerunt.
Denicales feriae colebautur, cum hominis mortui causa
familia purgabatur. Graeci enim vekun mortuum dieunt.
Deminutus capite appellatur, qui civitate mutatus est; et
ex alia famiha in aliam adoptatus; et qui liber alteri mancipio
datus est; et qui in hostium potestatem venit; et cui
aqua ignique interdictum est.
|
|