contra Gentium. sed Gentius facile uno proelio victus mox se
dedidit. mater eius et uxor et duo filii frater quoque simul
in potestatem Romanorum venerunt. bello intra xxx dies perfecto
ante cognitum est Gentium victum, quam coeptum bellum
nuntiaretur.
Cum Perseo autem Aemilius Paulus consul iii Nonas Sept.
dimicavit vicitque eum viginti milibus peditum eius occisis.
equitatus cum rege interfugit. Romanorum centum milites
amiserat. Romanis se dederunt. ipse rex cum desereretur ab
amicis, venit in Pauli potestatem. sed honorem ei Aemilius
Paulus consul non quasi victo habuit; nam et uolentem ad pedes
sibi cadere non permisit et iuxta se in sella collocauit. Macedoniis
et Illyriis hae leges a Romanis datae: ut liberi essent
et dimidium eorum tributorum praestarent, quae regibus praestitissent,
ut appareret populum Romanum pro aequitate magis
quam avaritia dimicare. itaque in conventu infinitorum populorum
Paulus hoc pronuntiavit et legationes multarum gentium,
qui ad eum venerant, magnificentissimo convivio pavit dicens
eiusdem homines esse debere et bello vincere et in convivii apparatu
elegantes esse. mox septuaginta civitates Epiri, quae rebellabant,
cepit, praedam militibus distribuit. Romam ingenti pompa
rediit in nave Persei, quae inusitatae magnitudinis fuisse traditur,
adeo ut sedecim ordines dicatur habuisse remorum.
triumphavit autem magnificentissime in curru aureo cum duobus
filiis utroque latere adstantibus. ducti sunt ante currum
duo regis filii et ipse Perseus xlv annos natus. post eum etiam
Anicus de Illyriis triumphavit. Gentius cum fratre et filiis ante
currum ductus est. ad hoc spectaculum reges multarum gentium
Romam venerunt, inter alios etiam Attalus atque Eumenes
Asiae reges et Prusias Bithyniae. magno honore excepti sunt
et permittente senatu dona, quae adtulerunt, in Capitolio posuerunt.
Prusias etiam filium suum Nicomedem senatui commendavit. ||
anno ab urbe condita sexcentesimo L. Licinio Lucullo
Postumio Altino consulibus cum omnes Romanos ingens
Celtiberorum metus invasisset et ex omnibus non esset qui
ire in Hispaniam vel miles vel legatus auderet, P. Scipio,
|
|