Egloge tertie titulus: Amor pastorius. Collocutores Stupeus
et Dane.
Stu. Et quis erit precibus finis, mea cura, fugeque ?
Fige pedem, Dane, precor et miserere tuorum.
Da. Que Phebum sprevit, quem non spretura putetur?
Quere alias curas; fis importunus amando.
Stu. Hinc labor, hinc amor exagitant, coguntque trementem
Interrupta loqui. Sit respirare parumper!
Vis, dolus, insidie cessant; depone pavorem,
Et nostros audire, sedens, dignare labores.
Da. Fare igitur, cupidasque manus frenare memento.
Stu. Dane, ego te solam deserto in litore primum
Aspexi, dubius hominemne deamne viderem;
Aurea sic rutilo flagrabat murice palla,
Sic celum late insolito complebat odore;
Dulcia sidereas iactabant ora favillas,
Ardentesque comas humeris disperserat aura.
Dirigui. Sol cum radiis certabat iniquo
Marte tuis: Totum non nostro lumine corpus
Fulgebat, timuique deos ne, forte
|
0
1
5
10
15
|