Egloge tertie titulus: Amor pastorius. Collocutores Stupeus  
et Dane. 
        
Stu. Et quis erit precibus finis, mea cura, fugeque ?  
       Fige pedem, Dane, precor et miserere tuorum. 
Da.  Que Phebum sprevit, quem non spretura putetur?  
       Quere alias curas; fis importunus amando. 
Stu. Hinc labor, hinc amor exagitant, coguntque trementem  
       Interrupta loqui. Sit respirare parumper!  
       Vis, dolus, insidie cessant; depone pavorem,  
       Et nostros audire, sedens, dignare labores. 
Da.  Fare igitur, cupidasque manus frenare memento. 
Stu. Dane, ego te solam deserto in litore primum 
       Aspexi, dubius hominemne deamne viderem; 
       Aurea sic rutilo flagrabat murice palla, 
       Sic celum late insolito complebat odore; 
       Dulcia sidereas iactabant ora favillas, 
       Ardentesque comas humeris disperserat aura. 
       Dirigui. Sol cum radiis certabat iniquo 
       Marte tuis: Totum non nostro lumine corpus 
       Fulgebat, timuique deos ne, forte
  |  
  
  
0 
1 
  
  
  
5 
  
  
  
  
10 
  
  
  
  
15 
  
  
 
  |