Iohannes Monachus: Chronicon Vulturnense, II

Pag 38


Deo devotorum concessas, et confirmatas ante nos. cuius
peticioni ob reverenciam iam dicti abbatis, omniumque venerabilum
fratrum, qui in iam fato cenobio degunt, libenter assensum
prebuimus, rata et congrua nobis suggerentes, pro salutis remedium
anime nostre, hos nostre munificencie apices exinde fieri iussimus,
per quos omnino concedimus, et confirmamus, et perpetualiter
omnibus temporibus possidendum in iam fato monasterio
Sancti Vincencii Christi martyris ipsas res in prefato loco Benafrano
(per hos videlicet fines incipiente a fluvio, qui dicitur Sangro;
inde per montes puplicos, usque in montem, qui dicitur Azze, et
sic revolvente monte eodem, usque in fluvio, qui dicitur Melfa;
et quemammodum decurrit ipsa Melfa, usque ubi coniungit se cum
parvo fluvio, qui dicitur Mellarinus, et ab<h>inc in vertice montis, qui
dicitur Balbola, et sic per cilium eiusdem montis, usque in montem
Archanum, et montem Marthe, montemque Casale, eosque
videlicet montes extrinsecus circumdantes, in ortum usque riaginis,
qui nominatur Ravennola; et a capite eiusdem riaginis iuxta montes
puplicos venientes, usque in montem, qui est super Benafranam
urbem; eodem vero revolvente monte, usque in cilium montis,
qui est super terram, que vocatur Arcora, que est hereditas ecclesie
Sancte Dei genitricis Marie, que Olivetum vocatur, subiecta
prefati cenobii; et ecclesie similiter hereditas Sancte Christine cum
inclitis terris suis, et cum reliquis finibus ipsa hereditas circumdata
usque in fluvio Vulturno; nam iterum ex alia parte incipiente
a primo fine per iam dicto fluvio Sangro, ipsoque relinquente
fluvio quomodo decernit apparu colle, et pergens usque in rivum,
qui dicitur Foruli; eodemque decurrente rivio usque in fluvio
Vantra, et quomodo decurrit ipsum flumen in alio flumine qui

Torna all'inizio