per id in quo sua iacet tempestas. Et dixit: cupiditates et
hominum voluntates reperiuntur iuxta regum suorum cupiditates
et voluntates ipsorum. Et dixit: nitere bene remunerare illum
qui benefactor est tui, quod si agere es impotens verbo grates
impende; verbo tamen non sis contentus donec satisfactionis
opera se possibilitati exponant. Et dixit: si aliquid contra aliquem
commiseris, licet sit modicum, non dormias donec convenienti
satisfactione finaliter sedes illud. Et dixerunt ei: potestne
homo semper bene facere? Respondit: potest, quia bene facere
est grates Deo agere et memoriam a cupiditatibus malis excludere,
et hec sunt duo que semper homo agere potest. Et interrogaverunt
eum: quid est quo cognoscitur iustus? Respondit: ex eo
quod non agat aliquid damnorum alicui, nec loquatur mendacium
ob sui profectum. Et dixit: deterior est inter omnes homines
qui terretur recto. Et dixit: non invideas illius diviciis qui sua
gubernare ignorat agenda. Et interrogaverunt eum: quibus scienciam
quis adipisci potest? Respondit: non expectando que evenire
non possunt, nec preteritis contestando. Et dixit: non
extinguitur ignis per id quod magis ex lignis occupatur, sed
per deffectum ipsorum; eodem modo sapienti sciencia non minuitur
addiscendo, imo crescit; minuitur tamen defectu discentium:
igitur eorum que nosti non sis avarus. Et dixit: spes est fallacia
animarum. Et cum discipuli Platonis requirerent quod legeret
eis et instrueret eos, respondit: prius venient auditores; et veniente
Aristotile dixit: loquamur, quia iam auditores venere. Et dixit:
malum est quod te pauperem facias, et si iniquitatem facias est
peius. Et dixit: cum habueris amicum, expedit quod sis amici
ipsius amicus, nec expedit quod sis inimici ipsius inimicus. Et
dixit: insipiens est qui ex bonitate sue [vestis] et indumentorum,
et non ex semetipso reputat se sensatum. Et dixit:
bonus est qui levius potenciorem patitur et gravius minus potentem.
Et dixit: decet sapientem non servire nisi qui sibi est
|
|