: Vita secunda S. Bernardi episcopi Parmensis

1327


carne dimissa, celica penetravit MCXXXIII. II°. nonas Decembris. Cuius corpus vi maxima clerus et populus de
manibus pauperum irremediabiliter clamore maximo traxerunt et conditum aromatibus in ecclesia, cui prefuerat,
honore ineffabili tumularunt.
15. Mulier quedam suam filiam ei laborantem in extremis commendavit, et confestim liberata fuit.
16. Quedam mulier diu lumine oculorum privata ad ipsius tumulum perrexit et concito peroptime liberata
domum rediit.
17. Clericus quidam diro traditus carceri eum advocavit et mora deposita fractis compedibus e carcere
gaudiose repatriavit.
18. Quidam Parmensis septennio lingue privatus officio premonitus in sompniis ad tumulum eius perrexit
et confestim curatus optime rediit.
19. Quidam privatus dextra maxilla cancri morbo cum dentibus ad eius corpus accessit; et confestim
astantibus multis novum eius meritis os, maxillam et dentes auctor nature misericorditer recreavit.
20. Cum quedam mulier ydropica diu stetisset et nullo medicorum auxilio curari
potuisset, ad tumulum eius omni reverentia perrexit et curata confestim ad domum suam,
quomodo sibi acciderat, publicavit.
21. Quedam mulier contracta per tempora multa permanens, per terram corpus manibus trahens labore
permaximo ad locum, ubi iacebat, accessit, orationi se devote dedit et concito ad domum sanissima reversa fuit.
Si vis plura ex eo mira, perge ad integram; hec autem ad presens sufficiant.
Explicit de sancto Bernardo episcopo et confessore.

Torna all'inizio