nec ad pars predicti monasterii nullam sortem aut partem dare debeas,
tantum per singulum annum venientem det nobis vel ad pars
predicti monasterii tres paria de pulli boni, in Nativitate Domini
pulli boni parium unum, et in Pascha maiore similiter pulli boni
parium unum, et in Sancti Vincencii pulli boni parium unum, et
nos vel pars iam dicti monasterii defendamus eorum qui supra germani
vel eorum eredibus, inclite iam dictis terris per suprascripte
finis et mensuris de omnibus hominibus de omnique partibus amodo
et usque ad iam dictum constitutum et ad completum iam dictu
constitutu vel si infra predictum constitutum, quando exinde exire
voluerint, et iam dictis terris dimettere voluerint, potestatem abeant
exinde exire cum omnem causam suam, et de amici et commenditi
et postici sui, et case quem ibidem fecerint, funditus ille exinde
versare et escotere debeant, et ire securiter cum ipsos omnia ubi
voluerint, sine omni contrarietate nostra, et de pars iam dicti monasterii
tantum quando exinde at exiendum venerit, faciat illud
nobis vel ad pars iam dicti monasterii scire ante unum annum.
Si omnia supradicta nobis, qui supra Totoni presbiteri et monachi,
custodiam dicte ecclesie, vel ad pars iam dicti monasterii non
compleverit ipsis, qui supra germani vel eorum eredes, per illum
ordinem sicut superius legitur, .X.em bizantos solidos penam se et
suorum eredes nobis, qui supra Totoni presbiteri et monachi, et
custodi iam dicte ecclesie, vel ad pars iam dicti monasterii componere
obligaverunt. Et hec omnia supradicta nobis percomplire,
per se ipsis mediatori, at pignore obligaverunt nobis ipsis, qui
supra germani per se mediatori, si necesse fuerit, pro ea que prelegitur.
per nominative bovi sui, bacce, porci et scirpas intro
casas et alias causas usque ad legem. Scripsi ego Iaquintus notarius
et interfui. Ego qui supra Aldefrida clericus et iudex.
|
|