Hubertus abbas: Sermo domini Uberti venerabilis abbatis

Pag 346


Sancti estote , inquit Dominus, quoniam ego sanctus sum ; si sancto adherere
cupimus, sancti esse debemus. Quae enim societas Christi ad Bellial, aut
quae pars iustitiae cum iniquitate? Si glacies igni adicitur, nonne alterum
deficit, vel utrumque a se recedit? Deus autem noster ignis consumens est.
Esto igitur gens sancta, sed prius iusta; iusta quidem bonorum operum exercitio,
sancta adsumptae religionis inviolabili manente proposito. Sanctus
etenim firmus dicitur, sed dicis: << Quomodo sanctus dicitur firmus, si propheta
dicit: Quoniam defecit sanctus? Si sanctus quomodo defecit, vel si defecit
quomodo sanctus? >> . Cui si ego <quid> respondeam non invenio, sed ore
sapientis: Septies cadit iustus in die. Dices nil agere exemplum quod litem
lite resolvit. Iactabo hic quoque hamum non ad meum nutum, sed Domini
imperium, quia ad fratris obsequium, si piscem coeperit, accipio staterem in
ore eius, solvo pro me et pro te; tu forsitan liber es, ego autem servus sum,
venundatus sub peccato . Iustus cadit sed non laeditur, cum ceciderit iustus,
inquit rex propheticus, non collidetur, quia Deus subponit manum suam .
Sanctus cadit, deficit sed non perit, moritur sed resurgere potest. Quod si intellectualis
ceciderit, deficit, perit, moritur, non resurgit. Iustus autem cadit
per infirmitatem, sanctus per necessitatem, spiritualis per deliberationem, intellectualis
per elationem. Sancti igitur religionis perseverantia. Quod si quis
defecerit, redeat ad cor confessionis medicina, ut sitis populus adquisitionis .
Captivi tenebamini, sed qui captus est pro vobis captivavit vestram captivitatem
et redemit vos de vestra vana conversatione, non auro vel argento,
sed precioso sanguine suo, non ut securi sitis de electione, quoniam estis
genus electum , vel elati de dignitate quia estis regale sacerdotium , vel pro
multitudine temerarii, quia estis gens sancta, populus adquisitionis , sed ut
virtutes adnuncietis eius qui de tenebris vos vocavit in admirabile lumen suum.
Ampla est et felix gratiae collatio, sed terribilis est officii condicio. Quid
igitur? Abiciendum est munus ne subeatur honus? Absit. Complete igitur officium,
annunciate virtutes. Docete quomodo timor expellat securitatem, superbiam
humilitas, fides infidelitatem, spes desperationem, odium mater omnium
caritas. Annunciate et quanta auctoritate venturus iudex examinabit culpas in
iudicio, torquebit in inferno. Aperite etiam quantum valetis, quae praemia

Torna all'inizio