fugiemus: "Nam cuius rationis ratio non exstet, ei rationi ratio non est fidem
adibere"; et si non utemur continenter similiter cadentibus verbis hoc
modo: "Flentes, plorantes, lacrimantes, obtestantes"; et ceteras quoque
asperitates, quas auris ipsa diiudicat.
De constructionum permutationibus
in epistolis dicamus.
Antequam supradictarum epistolarum subdamus exempla
de earum constructionibus, quantum presenti convenit negotio,
secundum convenientem constructionis modum necessarium
duximus annotare.
Si quis de aliqua corporis partium venustate ad alicuius
laudem tractare desiderat, hoc modo varia poteri constructione
uti, veluti si velit dicere, "homo qui habet pulchram faciem"
vel "venustam" vel "decoram", dicat: "homo pulcher" vel "decorus
facie" vel - "em" vel "faciei". Similiter si voluerit dicere
"Sum amicus hominis, qui habet pulchram faciem", dicat sic:
"amicus sum hominis pulchri" vel "decori faciei" vel "pulchri
faciem" vel "pulchra facie". Similiter in omnibus casibus contingit:
"homini decoro facie" vel "decoro faciem" vel "decore
faciei" vel "decora * facie" vel "hominem decorum facie vel
"faciem" vel "decore faciei" vel "decora facie". Hoc et de
omnibus membris sive coloribus dici potest: "O dilecte mi
decore facie "vel "faciem" vel "decore faciei" vel "decora
facie"; "ab amico venio decoro facie" vel "faciem" vel "decore
faciei" vel "decora facie." Hec quoque congrua variatio fit in
eis, ut si dicere velit aliquis: "nimis est pulcher dilectus meus"
vel "dilecta mea", sic convertendo dicat: "nimie pulchritudinis
est dilectus meus" vel "dilecta mea", et ita dilectus vel -ta
|
|