Tricesimus quoque secundus huius venerabilis monasterii
pastor extitit domnus Hugo. huius in hanc abbatiam per apostolicam
pręceptionem iniquus quidem fuit ingressus, sed postmodum
digne per Ottonem correctus imperatorem, istius monasterii
in utroque recuperator et restaurator fore studuit ipse
gloriosus. denique temporibus domni Gregorii quinti papę
una cum suis monachis reclamavit ad Ropertum missum domni
Ottonis imperatoris, in placito residentem in Rescaniano cum
bonis hominibus atque iudicibus, super Gratiano et filiis eius qui
contendebant res huius monasterii in Monte Aureo, et in alio
loco casalem Iohannis de Colle, et de Pulianisis. et direxit
idem comes ad eos missum suum ut venirent et legem facerent.
ipsi autem venire noluerunt et cum omnibus suis fugerunt.
Dantibus autem iudicibus bonisque hominibus consilium, ipse missus
domni imperatoris per fustem investivit eundem domnum
Hugonem abbatem de ipsis rebus ad huius monasterii opus, et
bannum coram omnibus mittere fecit, et cunctis licentiam dedit
ut potestatem haberent ipsum adiuvandi abbatem eiusque monachos
pro ipsis rebus, in quocumque ordine idem abbas voluisset,
sine ulla calumnia aut cormpositione. et qui hoc noluisset, auri
librę .I. in hoc monasterio compositor esset.
Incipit preceptum domni Ottonis imperatoris.
[In nomine sanctę et individuę Trinitatis.] Otto Dei gratia Romanorum.
imperator augustus. omnibus sanctę Dei ęcclesię nostrisque fidelibus pręsentibus
et futuris notum esse volumus, quoniam dudum moti iuste super quodam
|
|