episcopi a Romana fuerant ecclesia consecrati. Fuit autem hisdem venerabilis Benedictus
archiepiscopus vir egregiae sanctitatis, de quo per universam Italiam bonae
opinionis fama flagravit.
30. Igitur defuncto Transamundo duce Spolitanorum, Farualdus, eius filius, in
loco patris est subrogatus. Denique Wachilapus germanus fuit Transamundi et cum
fratre pariter eundem rexit ducatum.
31. At vero Iustinianus, qui amisso principatu in Ponto exulabat, auxilio
Terebelli Bulgarum regis regnum rursus recipiens, eos qui se expulerant patricios occidit.
Leonem quoque et Tiberium, qui locum eius usurpaverant, cepit et in medio circo
coram omni populo iugulari fecit. Gallicinum vero patriarcham Constantinopolitanum
erutis oculis Romam misit Cyrumque abbatem, qui eum in Ponto exulem aluerat,
episcopum in loco Gallicini constituit. Hic Constantinum papam ad se venire iubens,
honorifice suscepit ac remisit; quem prostratus in terra pro suis peccatis intercedere
rogans, cuncta eius ecclesiae privilegia renovavit. Qui cum exercitum in Ponto
mitteret ad conprehendendum Filippicum, quem ibi religaverat, multum eum hisdem
venerabilis papa prohibuit, ne hoc facere deberet; sed tamen inhibere non potuit.
32. Exercitus quoque, qui missus contra Filippicum fuerat, ad partem se
Filippici contulit eumque imperatorem fecit. Qui Constantinopolim contra Iustinianum
veniens, cum eo ab Urbe miliario duodecimo pugnavit, vicit et occidit regnumque eius
adeptus est. Imperavit autem Iustinianus cum filio Tiberio in hac secunda vice annos
sex. Quem Leo in expulsione illius naribus detruncavit; qui post iterum adsumpto
imperio, quotiens defluentem gutta reumatis manu detersit, pene totiens aliquem
ex his qui contra eum fuerant iugulari praecepit.
33. Mortuo denique his diebus patriarcha Petro, regimen Aquileiensis ecclesiae
suscepit Serenus, qui fuit vir simplicitate praeditus et ad Christi servitium pronus.
34. At vero Filippicus, qui et Bardanis dictus est, postquam in imperiali dignitate
confirmatus est, Cyrum, de quo dixeramus, de pontificatu eiecto, ad gubernandum
monasterium suum Pontum redire praecepit. Hic Filippicus Constantino papae
|
|