Henricus Septimellensis: Elegia

Pag 82


Si Petra sit glacies, quid ad hoc? Magis utilis esset
paganus tibi quam Clagiver, uncus homo.
Aurum plumbescit, quid ad hoc? Et nectar acescit;
quodque Monarcha negat sepe tetrarcha facit.
Ergo Dei primo confidas in bonitate,
et tua virtutum iure secundet eam.
Natura contentus eris; mala scandala vita,
et tua consilium quelibet acta probent.
Ad tempus lusor, nunquam delusor, amicus
semper sis minus in corpore, mente magis.
Sanctiloquos rimare libros, mansuesce rogatus;
legibus insuda, nil nisi iusta refer.
Paucis dedecus, omnibus obsequium, caveas ne
frons rugosa neget quod manus ipsa facit.
Qui decus oblatum rugosa fronte venenat,
plus mihi diabolo displicet ille dator,
Dona serenus homo carumque serenat amicum,
atque datum facie duplicat ipse suum.
Nil nisi quod dederis promittas; namque trutanam
esse facit linguam sepe ciragra manus.
Mallem te podagrum quam taliter esse ciragrum:
invalidis pedibus auxiliantur equi.
Quod donare velis, dones sine spe redeundi,
ne quod aperta dedit, detrahat unca manus:
nam dator ablator cancrum gradiendo figurat,
quem cancrum faciat dedecus esse suum.
Nec circa famulos te pessima consiliatrix
concitet iratis vocibus ira gravis:
maior enim virtus clementer habere clientes
quam quos maiores efficit ipse gradus.
Ne sis linguosus, nec in omni famine mutus,





55




60




65




70




75




80
Torna all'inizio