destino vobis preces. Cum affectu est subroganda societas, a qua
fructus speratur percipi copiosus. Dileccionis sinceritas, que nos
unit, michi prestat audaciam, necessitate cogente, quascumque preces
porrigere confidenter. Verorum amicorum mos est adiutricem manum,
cum expedit, porrigere ad amicum. Quelibet iniuria est molesta, presertim
illa quam irrogat inoffensus, gravissima vero quam irrogat ad
obsequia obligatus. Hec maxime detestabilis fore constat iniuria, inde
detrimenta suscipere, unde suffragia postulamus.
2. De exordiis quantum ad responsivas
Cum prerogativa magne benivolencie dileccio nostra prefulgeat,
tanto decet alterius obsequiis prevenire, quanto destricciori vinculo
constringimur intime nexionis. Ordo racionis expostulat ut amicorum
alter alterius precibus condescendat. Nobilitatis vestre precamina eo
celerius effectui demandavi, quo pociorem vos extimo ceteris dominorum.
Agit pure dileccionis intimitas cordium unitiva duorum, quod
pro vestris vestrorumque amicorum serviciis non recusem quodlibet
ferre pondus. Suasit dudum et nunc suadet vestre care dileccionis intimitas
ut agamus pro vestris commodis quod pro nostris. Agite unite,
nostre dileccionis affectio, qua simul indissolute connectimur, quod
alter alterius circa grata in oportunitate exeat. Amica dileccio que
nos unit, ad vestra ut circa propria negocia me compellit. Quo pociorem
te reputo meorum amicorum numero, eo efficacius effectui
demandare desidero preces tuas. Agit ad hoc duorum unita dileccio,
quod qui iunctus est alteri, eciam alter per consequens sibi iungatur.
Mutue benivolencie claritas, qua invicem indissolubiliter connectimur,
cordiali nos attencione sollicitat quod apud nos vestra sint commendanda
negocia tamquam nostra. De oblato michi per vos servicio
tanto vobis graciarum uberius ad actiones assurgo, quanto liberalius
ab offerente prodiit quod offertur. Amice sicut diligis, ita mutua
dileccione et es carus. Amicicie virtus non patitur ut amici peticio
suis effectibus spolietur. Qui mutuis alligantur affectibus, non solum
preces, sed precepta porrigere iuste possunt. Non est consuetudo vere
amicicie preces amici facere insolentes et auditum avertere cum aures
sinunt littere precative. Non debet nubilari claritas amicorum, dum
quandoque non negligencia, sed occupacione nimia prepeditur responsio.
Postquam, causa interveniente legitima, michi non affuit respondendi
commoditas, iuste deesse debet materia conquerendi. Frustra
quis ab amico servicium petit, qui ei versa vice non nititur reservire.
Verba digne meretur recipere, qui verba tantum novit aliis exhibere.
Si fieri non potest quod nunc petitur ad presens, petentis sapiencia non
turbetur. Quam cicius unus titillat in aures servicium indigere alterum
amicorum, non comprobatur amicus, nisi illico exhibeat que petuntur.
|
|