Nos ad dexteram virtutum, licet iter arduum,
Convertamus gressus nostros spretis spinis saltuum;
Super rosas gradiemur, non iam super carduum.
Primus ivit per hanc viam Abel, martyr domini,
Post hunc omnes patriarche, prophete, apostoli,
Martyres et confessores ac fideles populi.
Per hunc callem gradientes carent inmunditia;
Ambulantes sinistrorsum comitantur vicia,
Quid sit melius duorum, eligat iustitia.
Unum porro ut sciatis, est precium opere:
Angeli ante ruinam non erant sub onere,
Sed post casum valde gravi deprimuntur pondere.
Qui in eis principatur per solam nequitiam,
Inter illos est partitus mundanam stultitiam,
Ut deludant sortem nostram per falsam lęticiam,
Per invidiam quandoque et per avariciam
Et per rerum detrimenta moveant tristitiam
Et, quod peius est, nos ducant in cordis duriciam.
Alii spiritus nequam presunt homicidiis,
Alii intendunt rixis, quidam latrociniis,
Alii student rapinis, quidam lenociniis.
|
|