Respondet regius iustitiarius … vicario … archiepiscopi, per Leonardum
de Benevento.
Ex litterarum vestrarum inculcatione convicimus quod recte sapitis, sed
proprie voluntatis arbitrium vicit iudicium rationis. Scripsistis equidem in
secundis litteris nobis missis, quod Ecclesiarum iura subvertimus ipsarumque
bona per nos et alios excutimus per rapinam, in ipsas manus violentas
inicimus et ad profligationem earum ausu sacrilego sub cuiusdam
typo tyrampnidis aspiramus: quod, si sic rei veritas se haberet, institutis
nos scribitis obviare canonicis, et quod ad obprobrium reverendi patris
domini Beneventani archiepiscopi laboramus. Clare fatemur quod hucusque
tamquam rectus iudex, qui altera partium inaudita nil iudicat, stateram
in manibus gestavistis, illo vos in eis equitatis moderantes articulo,
qui principum rescripta modificat, ut ex ipsis iurisdictio convalescat. Ceterum
in ipsarum litterarum processu, ubi nos nominatos expressim et, ut
iura exigunt, non vocatos causa non cognita monuistis ad restitutionem
bonorum ecclesie abbatis Roberti, que numquam cepimus nec consensimus
in captura, tamquam ex assumpta rubrica de testibus, per excommunicationis
sententiam compellentes, salva reverentia vestra, velut quem
voluntatis erronee captivat arbitrium, contra iuris exigentiam pregravastis
et, iuris lance deposita, lanceam in iure protinus assumentes dormientem
in sinu vestro crudeliter vulnerastis amicum. Ex quo miramur et in admiratione
turbamur, cur, cum fama publica vos faciat virum iustum, quem
non corrumpit ambitio et amor extraneus non seducit, quem non absque
ratione probabili tante maturitatis et providentie dominus Beneventanus
antistes, qui nemini cito manu imposuit, assumpsit in iudicem et vicarium
advocavit, cur contra nos, qui ecclesiam Beneventanam, a tempore quo primum
regni partes attigimus, integra mentis devotione coluimus, habentes
vos in ipsa specialem post eius presulem protectionem, sic processistis ex
|
|