legatos mittunt, denuntiantes Mediolani consules velle
cum ipsis principibus colloquium habere. Et sic utrinque
fide data invicem, consules Mediolanenses nihil molesti metuentes,
dum ad prefatos principes veniunt, milites cancellarii
colloquii statuti et fidei date ignari consulibus occurrentes,
prope monasterium de Bagnolo eos ceperunt. Milites autem
Mediolani putantes consules suos proditos fore, post milites
cancellarii pro consulibus suis recuperandis velociter currunt;
preliumque inter eos inceptum est. Quibus sic dimicantibus
predicti lantegravus et dux Boemie ac palatinus
comes de Reno audientes consules esse captos, quibus fidem
tribuerant, non modice indignati cancellarium huius rei
ignarunt, qui adhuc erat in castris, interficere proposuerunt.
Quod cancellarius audiens ad imperatorem subito proficiscitur,
que gesta fuerunt ipsi aperiens, et se inscio consules a suis
militibus captos fuisse asseverat. Imperator itaque predictis
principibus imperat, ne quid molesti contra canzellarium
presumant, et cum suis et ducis Frederici de Rotemburgo
aliorumque principum militibus ad prelium currit, duce Boemie
|
1
5
10
15
|