Hanc Gradonicus adit dux illustrissimus, omni
vir probitate nitens, gentis honore prior;
magnificus, prudens, justus, facundus, honestus,
Petre gigans animi sed probitate Leo.
Exornat corpus robustum tanta venustas,
imperio species ut sua digna foret.
Hunc merito fecere ducem, sapientia cuius
longa regens cives moribus ornat eos.
Hic, virtute sua prudens et cautus in hostes,
pervigil in tuta moenia pace regit.
Nam licet egregios praesumat livor in actus
et ducis et populi dente lacessat opus;
attamen invidiae superat sua gloria morsus:
nam pacata regit aequora marte suo.
Ipse Triestinis relevans dispendia belli,
audacis populi sub iuga colla tenet;
ianua te vano dum praestans marte fatigat
cogeris optatae pacis inire viam.
Undique sic hostes domuit, dux iste rebelles,
VI ut Venetum vires barbara terra tremat.
Ecce, volens patriam variis dotare triumphis,
Barbato regi ponere frena parat.
Ergo duces priscos quamvis virtutibus ornet
fama, tamen cunctos hic probitate praeit.
Dumque sedet longae celsa dux puppe carinae,
nobilium geminus stat simul ordo senum.
Musica cuncta sonant, clangor ferit astra tubarum,
undaque tam densa classe sepulta latet.
Denique tunc latum puppes canale subintrant
et mediae capiunt protinus urbis iter.
Inde tenent Altum Rivum, qui dividit urbem;
vix populum retinet utraque ripa suum.
Complentur portus et celsa palacia plebe,
nulla domus vacua est, nulla carina vacans:
Finitimis gens namque locis venit ista videre
festa; iuvat tanti cernere mira ioci.
|
95
100
105
110
115
120
125
130
|