8. Felix refulsit tristia post sabbata
dies serena perlustrata lumine,
quae sola cunctis antefertur diebus,
in qua redemptor surrexit a mortuis,
mundi superbo superato principe.
9. Venit Maria Magdalene sabbati,
altera simul Maria diluculo
ad monumentum, portantes aromata,
ut ualde mane corpus sacratissimum
Christi linirent redolenti crismate.
10. Concussa tellus ab imo resiliit,
terrore pulsa riguerunt marmora,
inuasit horror mulieres pauidas,
ab ore namque monumenti lapidem
dum sanctus ouans angelus reuolueret.
11. Flentes at ille loquebantur mutuo:
“Quis a sepulcri clauso nobis ostio
magnum remouet lapidem, quo zmyrnea
tinguatur unda corpus, aromaticis
litum respiret preciosis roribus?”
12. Angelus, ecce, domini perfulgidus
sedens in albis reuoluto lapide
talibus illas refouet alloquiis:
“Quem mulieres uiuentem cum mortuis
queritis? Ipse surrexit ut dixerat.
|
|