inter sancti viri discipulos oritur, quia videlicet alii nolunt, alii
vero ut fieret vehementer insistunt. Cumque ante venerabilem
virum utręque dissidentium partes diversa utentes allegatione
contenderent, cępit diabolus ante portellam cellę quasi
malleo vegetem sine cessatione percutere et per reboantem
silvam crebris audiebatur tunsionum ictibus intonare. Deinde
cum iam omnes unanimiter monasterium fieri concordassent,
ecce malignus spiritus, cunctis audientibus, ululare, plorare et flebiles
non cessabat voces emittere. Postremo autem cum iam divisi
ad suum quisque reverteretur hospitium, prosequebatur eos
antiquus hostis cum tanta tempestate et turbine, ut quasi omnia
ventorum genera commovens totam silvam radicitus evellere
putaretur. Quidam vero fratrum increpans eum dixit: «Precipio
tibi in nomine sanctę Trinitatis, inmunde spiritus, ut desinas
venire post nos». Et ita fugatus est. Iure quippe auctor discordię,
composita pace, compulsus est in fletum prorumpere, qui
prius audiebatur crescente rixa gaudere; et qui tunc circulum
vacui vasis abstrahere et partes quibus compactum fuerat dissipare
temptavit, constrictis iam in vinculo pacis et caritatis compage
discipulis, tristis abscessit.
LXIIII. Taliter autem tunc in Sitria vivebatur
ac si ex similitudine non solum nominis sed etiam operis
|
1
5
10
15
20
|