Iohannes Diaconus: Istoria Veneticorum

Pag 116


miserunt nuncios imperatori Lodovico efflagitantes, ut sibi redderet filium fuga lapsum. Imperator vero, libenter illorum precibus optemperans, reddidit sibi fugitivum, quem absque mora Constantinopolim una cum uxore destinaverunt.
[32.] Eo quoque tempore Leo imperator apud Constantinopolim interfectus, qui imperii principatum annis gubernaverat septem et Michahel imperium adeptus est.
[33.] Agnellus vero predictus dux legationis causa suum nepotem et aequivocum Constantinopolim misit ibique mortuus fuit. Fortunatus quidem patriarcha, cum non sedule in sua vellet degere sede, sed contra Veneticorum voluntatem sepissime Franciam repetebat et, quia hoc amodo ducibus displicebat, pepulerunt illum a sede et in loco eius ordinaverunt Iohannem, Sancti Servuli abbatem.
Circa haec tempora apud Olivolensem insulam sancti Petri ecclesiam edificari incepta est.
[34.] Antedictus quidem Fortunatus patriarcha, propria sede amissa, secundum quod diximus, Franciam cum Grecorum missis repetebat ibique aliquamdiu moratus diem finivit extremum. Gubernavit autem Gradensem ecclesiam per viginti et septem annorum spacia.
[35.] Eo quoque tempore quidam Veneticorum conspirationem adversum duces facere conati sunt, ex quibus duo prope sancti Gregorii ecclesiam suspensi sunt, id est Iohannes Tornaricus et Bonus Bradanisso. Iohannes autem Monetarius fuga lapsus est ad Lotharium regem; tamen quicquid habuit et domus et fortuna depopulata sunt.
[36.] Interea Iohannes abbas, qui electus in Gradensi pontificatu fuerat, sua sponte relicta sede, sancti Yllarii ecclesiam petens una cum monachorum contubernio

Torna all'inizio